Το IFG στηρίζει το 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Ξανά στις αίθουσες, το 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, επιστρέφει από τις 10 έως τις 20 Μαρτίου 2022. Με κεντρικό θέμα την μεταβολή, το φεστιβάλ αναζητά τη νέα μορφή μετα-πραγματικότητας μέσα από 10 ντοκιμαντέρ που θα παρουσιαστούν στο κεντρικό του αφιέρωμα.

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος στηρίζει έμπρακτα και τη φετινή έκδοση και σας προτείνει έναν οδηγό για τις 23 ταινίες που περιλαμβάνουν τη Γαλλία στις χώρες παραγωγής τους.

Φέτος το Ινστιτούτο εγκαινιάζει μια νέα συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και την Σχολή ENS Louis Lumière του Παρισιού η οποία ενισχύει το τμήμα Podcast του Φεστιβάλ με το καινούργιο Βραβείο ENS Louis Lumière – Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος για Ανερχόμενο Ακουστικό Δημιουργό Ντοκιμαντέρ. Ο νικητής του βραβείου – υποτροφία θα βρεθεί για έξι εβδομάδες στη Γαλλία για να συμμετάσχει στο Sound Documentary International Summer Programme της ENS Louis Lumière που απευθύνεται σε νέους επαγγελματίες του οπτικοακουστικού χώρου (δημιουργούς blog, podcast ή οποιουδήποτε άλλου ηχητικού project).

Για να ανακαλύψετε ολόκληρο το πρόγραμμα προβολών και έργων επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Φεστιβάλ.

Εισιτήρια διατίθενται στο on.tiff.gr/cinemas, ενώ οι διαδικτυακές προβολές στο online.filmfestival.gr είναι διαθέσιμες σε όλη την Ελλάδα.

Καλό φεστιβάλ σε όλ@!

ΛΙΣΤΑ ΤΑΙΝΙΩΝ ΟΠΟΥ Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΙΝΑΙ (ΣΥΜ)ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ

Διεθνές Διαγωνιστικό Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους

Young Plato (Νεαρός Πλάτων), των Neasa Ni Chianain & Declan McGrath (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Γαλλία, Βέλγιο/ 2021 / 102 min.)

Ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης που μας μεταφέρει στο Άρντοϊν του Μπέλφαστ, μετά την εποχή των συγκρούσεων, όπου η φτώχεια, τα ναρκωτικά και τα όπλα έχουν πλήξει την εργατική τάξη εδώ και πολλές γενιές. Η ταινία παρουσιάζει το όραμα του γυμνασιάρχη Κέβιν ΜακΆρεβι και μιας αφοσιωμένης ομάδας ιδεολόγων, περιγράφοντας πώς η κριτική σκέψη και η στήριξη του δασκάλων μπορούν να ενδυναμώσουν τα παιδιά και να τα ενθαρρύνουν να υπερβούν τα όρια και τους περιορισμούς της κοινότητάς τους. Βλέπουμε πώς η φιλοσοφία μπορεί να τα ενθαρρύνει να αμφισβητήσουν τους μύθους του πολέμου και της βίας, καθώς επίσης τα αφηγήματα που τους υπαγορεύουν οι γονείς τους, οι συνομήλικοί τους και η κοινωνική και οικονομική τους θέση.

Le procès du 36 (Σπάντον εναντίον Γαλλικής Αστυνομίας), της Ovidie (Γαλλία / 2022 / 70 min.)

Την 1η Φεβρουαρίου 2019, τρεις εβδομάδες μετά τη δίκη τους σε ποινικό δικαστήριο της Γαλλίας, δύο αστυνομικοί της Ταξιαρχίας Έρευνας και Παρέμβασης, ο Αντουάν Κ. και ο Νικολά Ρ., καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια φυλάκισης για τον βιασμό της Έμιλι Σ. στο αστυνομικό τμήμα της οδού Ορφέβρ 36. Το θέμα ήταν σοβαρό, και δεν αναγνωρίστηκαν ως ελαφρυντικά στοιχεία όπως η αμφίεσή της, τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα της, ούτε καν η υποτιθέμενα «σεξουαλική» συμπεριφορά της, όπως ανέφερε η υπεράσπιση· η γυναίκα δεν συναίνεσε στη σεξουαλική επαφή. Αυτή η καταδίκη είναι απόρροια της ευαισθητοποίησης της κοινωνίας στο θέμα της σεξουαλικής βίας, ενδεικτική της ευρύτερης αλλαγής νοοτροπίας. Μια συμβολική πλην οικουμενικού χαρακτήρα αφήγηση, στον απόηχο του #MeToo.

Shi Shi Shi (Το οδοιπορικό των μαρμάρων), του Sean Wang (Ολλανδία, Χονγκ Κονγκ, Γαλλία, Ελλάδα / 2021 / 99 min.)

Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί το οδοιπορικό των μαρμάρων από την Ελλάδα έως την Κίνα, όπου οι γλύπτες τα μετατρέπουν σε αγάλματα και κολώνες ελληνιστικού τύπου, μαγνητάκια ψυγείου και άλλα τουριστικά σουβενίρ, τα οποία στη συνέχεια επιστρέφουν στην αγορά της Ευρώπης και πωλούνται στους Κινέζους τουρίστες. Η ταινία περιγράφει τις περίπλοκες συνδέσεις αυτής της καταναλωτικής αλυσίδας και αναδεικνύει με χιούμορ τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της κινεζικής μεσαίας τάξης, με ένα διακριτικό αλλά οπτικά σαγηνευτικό στιλ.

Διεθνές Διαγωνιστικό Newcomers

The Devil’s Drivers (Οι οδηγοί του διαβόλου), των Daniel Carsenty & Mohammed Abugeth (Κατάρ, Γαλλία, Λίβανος, Γερμανία / 2021 / 93 min.)

Η περιοχή νότια της Χεβρώνας, με τα απέραντα και πανέμορφα τοπία της, είναι ο τόπος όπου κατοικεί ένας πληθυσμός αυτόχθονων Βεδουίνων. Κάπου ανάμεσα σ’ αυτά τα τοπία, Ισραηλινοί έποικοι έχουν χτίσει οχυρωμένα χωριά στις κορυφές των λόφων, αποκόπτοντας τους ανθρώπους από τη γη τους και τις πηγές νερού. Εξαντλημένοι από τις πολυετείς συγκρούσεις, οι Βεδουίνοι προσπαθούν να βιοποριστούν δουλεύοντας ως εργάτες οικοδομών στο Ισραήλ. Η κυβέρνηση όμως τους αντιμετωπίζει ως απειλή για την ασφάλεια του κράτους. Κάθε ανύπαντρος και άτεκνος άντρας καθιστάται ακατάλληλος για να λάβει άδεια εργασίας. Ο Χαμούντα, ένας σωματέμπορος, συλλαμβάνεται στα σύνορα μαζί με το ανθρώπινο φορτίο του. Η γυναίκα του ήταν τότε έξι μηνών έγκυος. Στη φυλακή οι δεσμοφύλακες τού στερούν το δικαίωμα να της τηλεφωνήσει όταν έρχεται η στιγμή της γέννας. Όταν αποφυλακίζεται έχει μόνο έναν σκοπό: να διασφαλίσει πως ο νεογέννητος γιος του και η μητέρα του μωρού δεν θα υποφέρουν ξανά για να καλύψουν τις υλικές τους ανάγκες. Ένα συναρπαστικό πορτρέτο που θυμίζει ταινία καταδίωξης του 1970, γυρισμένο στη διάρκεια πέντε χρόνων, για τους άντρες που ζουν στις παρυφές μιας από πιο εύθραυστες περιοχές του κόσμου.

Pris dans les phares (Σαστισμένοι), του Thomas Devouge (Γαλλία / 2022 / 57 min.)

Λέγονται «Σαστισμένοι» και είναι ηθοποιοί. Ονομάζεται Λορέτ και είναι θεατρική σκηνοθέτρια. Η νεαρή γυναίκα επιθυμεί να δημιουργήσει έναν χώρο ελευθερίας, μακριά από το Παρίσι, από τους ατζέντηδες, από το κυνήγι ρόλων. Μια παρένθεση ουτοπίας εν μέσω της πραγματικότητας. Κάθε καλοκαίρι συναντιούνται στο Γκαβοντόν, το χωριό της, περιτριγυρισμένοι από την οικογένεια της. Έχουν είκοσι μέρες να στήσουν την παράσταση, σε μια τοποθεσία που η Λορέτ δεν αποκαλύπτει. Έχουν είκοσι μέρες να επινοήσουν, να παίξουν και να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους – προτού επιστρέψουν την επόμενη χρονιά;

Top Docs

La panthère des neiges (Βελούδινη βασίλισσα), των Marie Amiguet & Vincent Munier (Γαλλία / 2021 / 92 min.)

Ψηλά στο οροπέδιο του Θιβέτ, καταμεσής των ανεξερεύνητων και απροσπέλαστων πεδιάδων, βρίσκεται ένα από τα τελευταία καταφύγια της άγριας φύσης, όπου ζουν σπάνιοι και άγνωστοι οργανισμοί. Ο Βενσάν Μουνιέ, ένας από τους πιο διακεκριμένους φωτογράφους της άγριας ζωής, παίρνει μαζί του στην τελευταία του αποστολή τον συγγραφέα και φυσιοδίφη Σιλβάν Τεσόν. Για αρκετές εβδομάδες, θα εξερευνήσουν αυτές τις κοιλάδες αναζητώντας μοναδικά ζώα και θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν τη λεοπάρδαλη του χιονιού, ένα από τα πιο ακριβοθώρητα και απρόσιτα αιλουροειδή.

Poulet Frites (Για μια χούφτα τηγανητές πατάτες), των Jean Libon & Yves Hinant (Γαλλία, Βέλγιο / 2021 / 103 min.)

Ο επιθεωρητής Λεμουάν, που θυμίζει περισσότερο τον Χατς παρά τον Στάρσκι από το θρυλικό αστυνομικό δίδυμο, διερευνά μια υπόθεση δολοφονίας σε μια κακόφημη περιοχή των Βρυξελλών. Η Καλιμά Σισού, μια ιερόδουλη που εκδιδόταν περιστασιακά, βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της. Όλες οι ενδείξεις ενοχοποιούν τον Αλέν, τον πρώην της που δούλευε ως κρεοπώλης – μόνο που εκείνος δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του εκείνο το απόγευμα. Όμως με το που ανακαλύπτουν κάποιες τηγανιτές πατάτες κι ένα τάπερ, ο Λεμουάν και οι συνεργάτες του θα καταφέρουν να συντάξουν το κατηγορητήριο εναντίον του Αλέν. Ιντερπόλ, το νου σου! Ένα ευχάριστο πλην σκοτεινό ντοκιμαντέρ του είδους που ανιχνεύει αληθινά εγκλήματα, από τους σκηνοθέτες της καλτ σειράς Strip-Tease.

Jumhuriyat Al-Samt (Η δημοκρατία της σιωπής), της Diana El Jeiroudi (Γερμανία, Γαλλία, Συρία, Κατάρ / 2021 / 183 min.)

Καρπός μιας εργασίας 12 ετών, αυτό το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει μια τραγωδία επικής κλίμακας, στην οποία παρεισφρέουν ψηφίδες από ένα μωσαϊκό εύθραυστων και βαθιά εσωτερικών στιγμών από τη ζωή της σκηνοθέτριας, με αφετηρία μια ανάμνηση από την ηλικία των επτά ετών, όταν ο πατέρας της τής χάρισε την πρώτη της κάμερα. Η τυπική και καλοκουρδισμένη καθημερινότητα στο Βερολίνο αντιπαραβάλλεται με τη ζωή στη Δαμασκό, μια ζωή υπό τη βαριά σκιά της δικτατορίας, διαλυμένη από τους πολέμους και την πολιτική διαφθορά που δεν γνωρίζει σύνορα. Η σκηνοθέτρια βρίσκει καταφύγιο στο σινεμά, στη μουσική, στη γαλήνη των ονείρων και στην καθημερινή αλληλεγγύη μιας αειθαλούς, παντοτινής ιστορίας αγάπης.

I’m So Sorry (Λυπάμαι πολύ), του Zhao Liang (Γαλλία, Χονγκ Κονγκ, Ολλανδία / 2021 / 96 min.)

Μια ταινία σαν ποιητικό δοκίμιο, η οποία αμφισβητεί τη λύση της πυρηνικής ενέργειας και ακούγεται σαν προφητεία ή προειδοποίηση. Η κάμερα συλλαμβάνει πράγματα που δεν θέλουμε να πιστέψουμε. Εικόνες που διασχίζουν τα πρόσωπα και τα σώματα που επιμένουν να μένουν σε μια ραδιενεργή επικράτεια.

Tranchées (Χαρακώματα), του Loup Bureau (Γαλλία / 2021 / 85 min.)

Στο Ντονμπάς στην Ουκρανία, όσο οι διπλωμάτες διαπραγματεύονται εκ του μακρόθεν επισφαλείς εκεχειρίες και κατάπαυση του πυρός, οι Ουκρανοί στρατιώτες μάχονται κατά των αυτονομιστών που υποστηρίζει η Ρωσία. Την ίδια στιγμή που συνομήλικοί τους βιώνουν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους, στην πρώτη γραμμή πολεμούν άντρες και γυναίκες, καταδικασμένοι να σκάβουν ανελλιπώς χαρακώματα, ενώ δίπλα τους πέφτουν βόμβες η μία μετά την άλλη.

Ανοιχτοί Ορίζοντες

Ceiba, memorias de una familia cubana (Ceiba, μνήμες μιας οικογένειας από την Κούβα), της Attys Luna Vega Valdes (Γαλλία, Κούβα, ΗΠΑ / 2021 / 54 min.)

Μια ταινία που παρακολουθεί τις μνήμες της κουβανικής καταγωγής οικογένειας της σκηνοθέτιδας, μέσα από τρεις διαφορετικές γενιές: τη γενιά των παππούδων της, των γονιών της και τη δική της. Όταν η ίδια ήταν μόλις ενός έτους, σχεδόν δύο, οι γονείς της επέλεξαν τον δρόμο της εξορίας. Κι αυτό δεν έγινε μόνο επειδή ήταν αντίθετοι στο καθεστώς του Κάστρο, αλλά και επειδή η μητέρα της, η συγγραφέας Ζοέ Βαλντές, πήρε εκείνη ακριβώς τη στιγμή την απόφαση να αφηγηθεί την πραγματικότητα της καθημερινότητάς της στα βιβλία της και στον ξένο Τύπο.

Penelope mon amour (Αγαπημένη μου Πενελόπ), της Claire Doyon (Γαλλία / 2021 / 88 min.)

Για 18 ολόκληρα χρόνια η σκηνοθέτρια Κλερ Ντογιόν κατέγραφε σε βίντεο την Πενελόπ, την κόρη της που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Μια σύνθεση από κασέτες DV, φιλμ οχτώ χιλιοστών και ψηφιακά αρχεία υψηλής ευκρίνειας, το ντοκιμαντέρ ιχνηλατεί τη σχέση μητέρας-κόρης σε διάφορα στάδια – από το σοκ της διάγνωσης και τη μάχη εναντίον της, ως την επίλυση, την αποδοχή και την ανακάλυψη μιας νέας μορφής ύπαρξης. Ένα συγκλονιστικό εύθραυστο αρχείο συναισθημάτων για την οικογενειακή αγάπη και τον χρόνο που περνά.

Vedette (Βεντέτ), των Patrice Chagnard & Claudine Bories (Γαλλία / 2021 / 100 min.)

«Η Βεντέτ είναι μια αγελάδα. Η Βεντέτ είναι βασίλισσα. Μάλιστα, κάποτε ήταν η πιο σημαντική από όλες τις βασίλισσες των Άλπεων. Όμως η Βεντέτ μεγαλώνει. Για να τη γλιτώσουν από τον εξευτελισμό που θα προκαλούσε η εκθρόνισή της από ανταγωνίστριες, οι γειτόνισσές μας, η Ελίζ και η Νικόλ, μας ανέθεσαν τη φροντίδα της Βεντέτ για ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Και κάπως έτσι άλλαξε η οπτική μας – για τις αγελάδες, τους γείτονές μας, και, εν ολίγοις, για όλο τον κόσμο» (σκηνοθετικό σημείωμα).

Ultraviolette et le gang des cracheuses de sang (Η Υπεριώδης και η συμμορία που φτύνει αίμα), του Robin Hunzinger (Γαλλία / 2021 / 74 min.)

Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του, της Έμμα, ο σκηνοθέτης και η μητέρα του ανακάλυψαν μια προσεκτικά φυλαγμένη συλλογή γραμμάτων που λάμβανε η Έμμα από μια αποστολέα με το όνομα Μαρσέλ. Η Μαρσέλ και η Έμμα γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Ένας έρωτας άνθισε στα κρυφά μεταξύ των δύο κοριτσιών που τότε ήταν στην εφηβεία τους αλλά μετά από δύο χρόνια ακολούθησαν ξεχωριστούς δρόμους. Η Μαρσέλ εκδήλωσε φυματίωση και εισήχθη σ’ ένα σανατόριο, απ’ όπου αλληλογραφούσε με την Έμμα – τα γράμματά τους εξακολουθούν να σιγοβράζουν με ασύλληπτη υπόγεια ένταση. Στο σανατόριο η επαναστατημένη Μαρσέλ, που είχε το παρατσούκλι «Υπεριώδης», ηγήθηκε μιας ομάδας τριών νεαρών γυναικών που ήταν επίσης άρρωστες. Η αφήγηση της ταινίας, η οποία αντλεί από τις εύγλωττες ερωτικές επιστολές της Μαρσέλ, συνδυάζει πλάνα αρχείου, αποσπάσματα από ορόσημα της αβάν-γκαρντ και υποβλητική μουσική για να δημιουργήσει μια αισθησιακή, ποιητική ατμόσφαιρα ολοκληρωτικής αγάπης, παρουσιάζοντας μια ατρόμητη νέα γυναίκα που ήταν μπροστά από την εποχή της, και μια ομάδα αδελφών ψυχών που διέρρηξαν το φράγμα του χρόνου.

Dreaming Walls (Όνειρα σε τέσσερις τοίχους), των Maya Duverdier & Amelie van Elmbt (Γαλλία / 2021 / 80 min.)

Εγκλωβισμένοι στο μεταίχμιο μεταξύ φόβου και παροξυσμού, μετά από οκτώ χρόνια κατασκευαστικών έργων και μιας ζωής γεμάτης με σκαλωσιές και αδιάκοπο χτίσιμο, 51 ένοικοι προετοιμάζονται για μια επικείμενη αναταραχή, ενώ άλλοι διαμαρτύρονται ή κρύβονται στα δωμάτιά τους. Με φόντο αυτό το χαοτικό σκηνικό, η ταινία εξερευνά τις απαρχές της ουτοπίας που έχτισαν τον μύθο του Τσέλσι Χοτέλ, αμφισβητώντας τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει στο μέλλον, καθώς οι ένοικοί του, παραδομένοι στον καπιταλισμό, αλλά και οι ίδιοι οι τοίχοι που τους περιβάλλουν, βρίσκονται ξαφνικά σε ένα κομβικό σημείο της κοινής τους ιστορίας.

Patti Smith – Electric Poet (Πάτι Σμιθ – Ηλεκτρική ποίηση), των Sophie Peyrard & Anne Cutaia (Γαλλία / 2022 / 54 min.)

Η Πάτι Σμιθ προσγειώνεται σε ηλικία είκοσι δύο ετών στη Νέα Υόρκη, πάνω στις στάχτες της μετα-χίπικης κουλτούρας, και διαταράσσει όλες τις νόρμες: τις κοινοτοπίες του ροκ εν ρολ, την υπερβολικά πεζή ποίηση, την ολοένα και πιο ελιτίστικη κουλτούρα και την περιοριστική ιδέα του φύλου. Στη διάρκεια της πενηνταετούς καριέρας της, κάνοντας μόνο μία εμπορική επιτυχία, κατόρθωσε το ακατόρθωτο: έμεινε στη συλλογική μνήμη ως ζωντανός θρύλος, χωρίς να απομακρυνθεί ποτέ από το κοινωνικό περιθώριο. Ως γνήσια εκπρόσωπος της πανκ ιδεολογίας, αντιμετωπίζει την τέχνη ως πολιτική δύναμη και την ελευθερία ως αναγκαιότητα.

Jane par Charlotte (Τζέιν και Σαρλότ), της Charlotte Gainsbourg (Γαλλία / 2021 / 88 min.)

Ο φόβος που προκαλεί η πάροδος του χρόνου παρακινεί τη Σαρλότ Γκενσμπούρ να αντικρίσει τη μητέρα της, την Τζέιν Μπίρκιν, όπως ποτέ άλλοτε, καθώς και οι δύο αποδεσμεύονται από ένα κοινό αίσθημα επιφυλακτικότητας. Μέσα απ’ τον κινηματογραφικό φακό τις παρατηρούμε καθώς εκτίθενται η μία απέναντι στην άλλη και υποχωρούν, αφήνοντας το περιθώριo να ξεδιπλωθεί η σχέση μητέρας και κόρης που τις συνδέει.

La dernière séance (Το τελευταίο κεφάλαιο), του Gianluca Matarrese (Ιταλία, Γαλλία / 2021 / 100 min.)

Μια συνάντηση ανάμεσα σε έναν νεαρό σκηνοθέτη και έναν μεγαλύτερο άντρα που είναι έτοιμος να βγει στη σύνταξη. Ξεκινάει σαν μια ερωτική περιπέτεια – με αμοιβαία έλξη, παιχνίδια εξουσίας και υποταγής, ρόλους αφέντη και σκλάβου. Στην πορεία όμως εξελίσσεται σε κάτι βαθύτερο, μια διαγενεακή ανταλλαγή, ευχάριστη και ταυτόχρονα ζοφερή. Κρατώντας μαστίγιο και φορώντας δερμάτινη στολή, οι δύο άντρες ξεκινούν μια συζήτηση για τον έρωτα, τον θάνατο, την επιδημία του AIDS κατά τη δεκαετία του ’80, τα σχέδιά τους για μια νέα ζωή, αλλά και τον δικό τους δεσμό. Μια ιστορία οικειότητας και θάρρους με θέμα τη φιλία και την αγάπη, μια αμείλικτη ιστορία για τη ζωή που πλησιάζει στο τέλος της.

Πλατφόρμα

The Greek Bar Jacket, της Μαριάννας Οικονόμου (Ελλάδα, Γαλλία / 2021 / 68 min.)

Με σπάνια πρόσβαση στα άδυτα του διεθνούς οίκου μόδας και την καλλιτεχνική του διευθύντρια, Maria Grazia Chiuri, η ταινία ακολουθεί την ομάδα της Dior από το Παρίσι μέχρι το Άργος, το Σουφλί, τη Θάσο, τον Πειραιά και την Αθήνα, καθώς δημιουργούν το εμβληματικό Cruise Show 2022, εμπνευσμένο από την αρχαία αλλά και τη σύγχρονη Ελλάδα.

Post Reality

Petit ami parfait (Ο τέλειος γκόμενος), των Alain Della Negra & Kaori Kinoshita (Γαλλία / 2021 / 87 min.)

Στην Ιαπωνία, τρεις ενήλικοι υπνωτίζονται από τη Ρίνκο, μια μαθήτρια λυκείου από το βιντεοπαιχνίδι Love Plus. Το εικονικό αυτό ειδύλλιο τούς οδηγεί για ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο στην παλιά παραθαλάσσια πόλη Ατάμι, όπου συναντούν δυο εφήβους οι οποίοι περνούν το πρώτο τους σαββατοκύριακο μαζί στο ίδιο ξενοδοχείο. Όμως ένας από αυτούς γοητεύεται επίσης από τη Ρίνκο. Κι ενώ η σύντροφός του στην αρχή ζηλεύει, καταλήγει να δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την εικονική της αντίζηλο, η οποία φαίνεται να έχει κερδίσει μια θέση στις καρδιές όλων των ανδρών της χώρας.

Foresight

The Gig is Up (Η φάση ξεκίνησε), της Shannon Walsh (Καναδάς, Γαλλία / 2021 / 89 min.)

Από το ντελίβερι και την οργάνωση δρομολογίων με το ίδιο αμάξι μέχρι την περιγραφή φωτογραφιών με «ετικέτες» (δλδ. με τη μέθοδο του tagging) για την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βρίσκουν δουλειές στο διαδίκτυο τη μία μετά την άλλη. Η «οικονομία της περιστασιακής απασχόλησης», γνωστή και ως gig economy, κάνει παγκοσμίως έναν τζίρο της τάξεως των πέντε τρισεκατομμυρίων δολαρίων (και παραπάνω), και το ποσό διαρκώς αυξάνεται. Ωστόσο οι ιστορίες των ανθρώπων που κρύβονται πίσω από αυτήν την τεχνολογική επανάσταση έχουν αποσιωπηθεί σε εγκληματικό βαθμό. Ποιοι στελεχώνουν το εργατικό δυναμικό αυτής της παραοικονομίας; Αυτό το πολύ ανθρώπινο ντοκιμαντέρ για την τεχνολογία φέρνει στο φως τις ιστορίες τους.

NextGen

Soul Kids (Τα παιδιά της σόουλ), του Hugo Sobelman (Γαλλία / 2020 / 75 min.)

Στο Μέμφις, μια από τις πιο στενάχωρες πόλεις της Αμερικής, η Ακαδημία Stax Music είναι μια όαση για τους κατοίκους. Η Ακαδημία ιδρύθηκε το 2000 και αποτελεί προέκταση της παρακαταθήκης της Stax Records: της θρυλικής δισκογραφικής εταιρείας soul μουσικής της δεκαετίας του ’60 που λειτουργούσε ως καταφύγιο και χώρος ενεργού διαλόγου κατα τη διάρκεια του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα. Μαθαίνοντας και κατανοώντας τη soul μουσική στο πλαίσιο εξωσχολικών προγραμμάτων, οι έφηβοι ξεκινούν ένα ταξίδι στην αφροαμερικανική κληρονομιά και ανοίγονται σε νέους ορίζοντες. Μια μουσική οδύσσεια μέσα από την ιστορία και τις ανησυχίες της νέας γενιάς.

Grèce : L’école et rien d’autre (Το τελευταίο παιδί των Αρκιών), των Κλεμεντίν Αθανασιάδη & Sebastien Daguerressar (Γαλλία / 2021 / 24 min.)

Σε λίγες μέρες τελειώνει το δημοτικό ο Χρήστος, το τελευταίο παιδί των Αρκιών, ενός νησιού των Δωδεκανήσων, στα ανοιχτά της Πάτμου. Όπως τα μεγαλύτερα αδέρφια του, έτσι κι αυτός σκοπεύει να σταματήσει τη σχολική του εκπαίδευση και να βοηθήσει τους γονείς του στο οικογενειακό αγρόκτημα. Όμως η Μαρία, η δασκάλα του τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κάνει ό,τι μπορεί για να συνεχίσει την εκπαίδευση του σε κάποιο άλλο νησί.