Transition | Enter Communities of Body: παρουσίαση έργων σε εξέλιξη, συζήτηση, προβολή

Έργα σε εξέλιξη τεσσάρων Ευρωπαίων και Αφρικανών καλλιτεχνών του χορού θα μεταδοθούν διαδικτυακά την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου στο πλαίσιο της Διεθνούς Καλλιτεχνικής Φιλοξενίας Community Dance, Transition | Enter Communities of Body.

Το πρόγραμμα πραγματοποιείται απ’ τις 16 Νοεμβρίου έως τις 18 Δεκεμβρίου και αφορά στη δημιουργία εργαστηρίων και έργων Community Dance (Χορού της Κοινότητας) πάνω στις έννοιες της Κοινότητας, της Μετάβασης, της Ευρω-Αφρικανικής Ανταλλαγής, καθώς και στη χρήση ευρέως διαδεδομένων ψηφιακών μέσων στην καλλιτεχνική έρευνα και δημιουργία. Στις 18 Δεκεμβρίου, θα προβληθούν, επίσης, σύντομα αποσπάσματα από τα ανοιχτά στο κοινό εργαστήρια που παρέδωσαν οι καλλιτέχνες στο τέλος Νοεμβρίου, ενώ θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά ζωντανή συζήτηση μαζί τους με δυνατότητα συμμετοχής του κοινού. Θα συντονίσει η ερευνήτρια χορού και δραματουργός, Δρ. Μπετίνα Παναγιωτάρα.

Οι καλλιτέχνες χορού, Blaise Mangitukulu από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Emilie Vaudou από τη Γαλλία, Μαριλένα Σιταροπούλου από την Ελλάδα και Patricia Woltmann από τη Γερμανία συναντιούνται στο πλαίσιο του Transition | Enter Communities of Body από κοντά, από απόσταση και διαδικτυακά από τον τόπο, όπου κατοικούν και εργάζονται αυτό το διάστημα, τη Μπουκαβού, το Παρίσι, την Αθήνα, το Λονδίνο και το Βερολίνο αντίστοιχα. Τα έργα σε εξέλιξη που δημιουργούν, περιλαμβάνουν έναν χορό που συνδέει την παράδοση του Κονγκό με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές τάσεις, μιλώντας για την ελπίδα που δεν χάνεται ούτε μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, το ταξίδι μιας ξένης που δίνει το όνομά της σε μια ήπειρο και ανθρώπους που γίνονται ψάρια, τη διερεύνηση της μετάβασης στον χώρο του αγνώστου με εργαλείο το σώμα κι ένα ντοκιμαντέρ χορού για τη διαδικτυακή συνεργασία και τον λεκτικό και χορευτικό διάλογο ανάμεσα σε δύο χορεύτριες από την Ευρώπη και την Αφρική.

“Πρόθεσή μας είναι να στηρίξουμε την καλλιτεχνική έρευνα, δημιουργία και διδασκαλία με τρόπο σταθερό, σε διάλογο με τις τρέχουσες προκλήσεις και με γνώμονα την προστασία της τρυφερότητας του σώματος και της καλλιτεχνικής ιδιολέκτου κάθε συμμετέχοντος.”, αναφέρει ο Χρήστος Πολυμενάκος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Transition | Enter Communities of Body.

Μια πρωτότυπη ιδέα και συνεργασία του Καλλιτεχνικού Δικτύου Παραστατικών Τεχνών Κινητήρας, με το Goethe-Institut Athen και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, με το Flux Laboratory Athens, την υποστήριξη του Γαλλο-Γερμανικού Πολιτιστικού Ταμείου και την ευγενική υποστήριξη μέρους του residency απ’ το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και το Γαλλικό Ινστιτούτο της Μπουκαβού (Κονγκό).

Έργα σε Εξέλιξη: Λίγα λόγια απ’ τους δημιουργούς

Kivuvu (Ελπίδα)
Από τον Blaise Mangitukulu*

“Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η προέλαση των κοινωνικών δικτύων σε αυτήν την άνευ προηγουμένου υγειονομική κατάσταση, που διαδραματίζεται σε ολόκληρο τον πλανήτη μας, προστίθενται στα ήθη της νεωτερικότητας ειδικά μεταξύ των νέων, που υποβαθμίζουν σοβαρά τις πολιτιστικές μας αξίες χάριν των εισαγόμενων. Απ’ τα εμπορικά προϊόντα μέχρι την ίδια τη νοοτροπία, η αφρικανική νεολαία καταναλώνει απεγνωσμένα τα πάντα. Σε συνδυασμό με την αγριότητα του ανέμου, που σαρώνει αυτή τη στιγμή την Αφρική, αυτή η κατάσταση προκαλεί μια σύγκρουση μεταξύ των γενεών και μια κρίση κοινωνική, ταυτότητας. Οι νέοι έχουν χάσει την ελπίδα και τον προσανατολισμό τους. Ως καλλιτέχνες θέλουμε να κάνουμε την κοινωνία μας να αναλογιστεί τις ευθύνες της, μέσω μιας χορευτικής παράστασης community dance, η οποία συνδυάζει παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία χορού και μουσικής. Να ανακουφίσουμε μια ζωή που έχασε την ελπίδα της, μέσα στη θυελλώδη αυτή καταστροφική μάστιγα, η οποία δεν σέβεται τις ανθρώπινες αξίες. Να αποκαταστήσουμε την ακριβή εικόνα της εμπνευσμένης κίνησης του σώματος μετά τον covid 19, σύμφωνα με την αληθινή εικόνα της καταγωγής μας. Είμαι μαύρος, με αίμα αφρικανικό, το Κονγκό είναι η χώρα μου και η Ανατολή το σπίτι μου. Το σώμα δημιουργεί αισθήσεις και είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τους άλλους, την ώρα που η οθόνη το αποκηρύσσει. Θέλει να ανακουφίσει, να ανακαλύψει πολιτισμούς και να μοιραστεί ένα σημείο ζωής μες στον περιορισμό.”

Σύλληψη, Χορογραφία και Ερμηνεία: Blaise Mangitukulu
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης: Thierry Nkinzo Le Juif
Τραγούδι, Κρουστά: Ciza Ntamushigo Joseph
Συν-σκηνοθέτης, Χορευτής: Darel Longundu

Ο Blaise Mangitukulu είναι χορευτής, χορογράφος, περφόρμερ και ηθοποιός.

WithOut (ΜεΔίχως)
Από την Emilie Vaudou*

“Από πού να ξεκινήσω; Όταν σκέφτομαι την ανταλλαγή μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, σκέφτομαι τους μετανάστες. Και σκέφτομαι ποια είμαι εγώ και πού βρίσκομαι μέσα σε αυτήν την ανταλλαγή. Ποια είναι η θέση μου. Είμαι λευκή, είμαι γυναίκα. Είμαι Γαλλίδα, είμαι Ευρωπαία. Έτσι, ενσαρκώνω μια μορφή της Ευρώπης. Η Ευρώπη είναι γυναίκα, μια ξένη πριγκίπισσα. Η Ευρώπη υποφέρει από αϋπνίες, όπως κι εγώ. Μια μέρα λοιπόν, μετά από μια τρομερή νύχτα, αποφασίζει να πάει στη θάλασσα. Εκεί συναντά έναν πολύ όμορφο λευκό ταύρο. Σκαρφαλώνει στη ράχη του. Αυτός αμέσως αρχίζει να καλπάζει. Ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι, το οποίο διαρκεί αρκετές μέρες. Καταλήγουν στην Κρήτη, σε ένα μικρό χωριό, κοντά σε ένα δέντρο. Έκπληκτη η Ευρώπη ανακαλύπτει ότι ο ταύρος της δεν είναι ένας συνηθισμένος ταύρος, αλλά ο Ζευς μεταμφιεσμένος. Από τότε, το δέντρο είναι πάντα πράσινο, και έχουν γεννηθεί πολλά παιδιά. Αυτή είναι η ιστορία της Ευρώπης, κι εμείς λοιπόν δώσαμε το όνομα αυτής της ξένης σε μια ήπειρο. Στην ήπειρο στην οποία γεννήθηκα, στην οποία ζω και στην οποία αρνούμαστε την πρόσβαση σε πολλούς άλλους.”

Σύλληψη, Ερμηνεία: Emilie Vaudou
Video: Rosalie Lust
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης: Louis Sé
Έκτακτη συμμετοχή: Cédric Djedje
Μετάφραση: Γεωργία Ζάχου και Παναγιώτης Τριπολιτσιώτης

Εμφανίζονται αγελάδες απ’ το Honfleur (Γαλλία) κι ένας ταύρος απ’ τον Εθνικό Δρυμό Penēda-Gerês (Πορτογαλία)

* Η Emilie Vaudou είναι ηθοποιός, περφόρμερ, χορεύτρια και σκηνοθέτις, απόφοιτος της La Manufacture, Haute École des arts de la scène (Λοζάνη).

dislocated angle (εκτοπισμένη ματιά)
Από την Patricia Woltmann*

“Η εκτοπισμένη ματιά (dislocated angle) εξερευνά την έννοια της «μετάβασης» σε διάφορα επίπεδα: σωματικά, συναισθηματικά, ενεργειακά, οπτικά, ψηφιακά. Πώς επηρεάζει η πανδημία την αντίληψή μας για τον χώρο και την αίσθηση της σωματικότητας; Μπορεί ένας άνθρωπος σε συνθήκη άβολη, να βρει άνεση και ίσως νέα ερείσματα στον χώρο του αγνώστου; Υπάρχει μια νέα αίσθηση δυνατότητας και μετασχηματισμού; Μια εκ νέου ευθυγράμμιση με σημείο αναφοράς με μια ενεργή ακινησία;

Η εκτοπισμένη ματιά ξεκίνησε ερευνητικά με την τοπική κοινότητα στο Βερολίνο. Εξαιτίας όμως του δεύτερου lockdown και των αυστηρών κανονισμών όσον αφορά στις επαφές, το εγχείρημα διαμορφώθηκε με διαφορετικό τρόπο. “Με τον εαυτό μου στον ρόλο της performer κινούμαι μέσα στην ηχώ που έχει αφήσει η παρουσία των άλλων σωμάτων. Σε στενή συνεργασία με έναν σκηνοθέτη κινηματογράφου, η ιδέα είναι να παίξουμε με την προοπτική, τη γωνία θέασης και πρόσληψης, αλλάζοντας τη γωνία της κάμερας, ώστε να δημιουργήσουμε εικόνες, που θα μας γεννήσουν συνδέσεις πέρα από τα σύνορα, πάντοτε εξετάζοντας τη διαδικασία της μετάβασης στη διάρκεια της καραντίνας.”

Σύλληψη, Χορογραφία και Ερμηνεία: Patricia Woltmann
Βιντεοσκόπηση και Μοντάζ: Karl Ingar Røys
Βοηθός Χορογράφου: Maja Zimmerer

* Η Patricia Woltmann είναι χορογράφος και περφόρμερ, κάτοχος μεταπτυχιακού σε Σπουδές Χορού και μεταπτυχιακού διπλώματος από το Trinity Laban (Λονδίνο).

SANGO – Ένα ντοκιμαντέρ χορού
Από τη Μαριλένα Σιταροπούλου*

“Όταν ξεκίνησα αυτό το εγχείρημα, ο στόχος μου ήταν να παρουσιάσω πώς η κοινότητα θα παίξει έναν ζωτικό ρόλο στη διαδικασία της έρευνας και της δημιουργίας, που θα οδηγήσει στην υλοποίηση και οπτικοποίηση μιας σύντομης ταινίας χορού. Για τη δημιουργία αυτού του εγχειρήματος/residency δούλεψα με όλους τους καλλιτέχνες και performers ψηφιακά. Κατά τη διάρκεια των προβών, εστίασα στην εξερεύνηση της κοινότητας με την οποία σχετίζονται και οι δύο χορεύτριες, καθώς και στο πολιτιστικό τους υπόβαθρο. Όσο δούλευα με τις χορεύτριες, μου γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο καλύτερος τρόπος να διηγηθώ τις ιστορίες τους, ήταν να τις αφήσω να τις διηγηθούν οι ίδιες μέσα από τον χορό τους και τη χρήση του λόγου· δύο πολύ ισχυρούς και ξεκάθαρους τρόπους με τους οποίους εκφράζονται με άνεση. Ο στόχος μου ως δημιουργού, σκηνοθέτιδος και χορογράφου ήταν να εξασφαλίσω ότι έχουν το κατάλληλο περιβάλλον, προκειμένου να αναπτύξουν αυτούς τους τρόπους έκφρασης.”

Σύλληψη, Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Μαριλένα Σιταροπούλου
Βοηθός Χορογράφου: Κορίνα Κόκκαλη
Κινηματογράφηση, Μοντάζ, Stills: Χρήστος Συμεωνίδης
Μουσική: Calum Perrin
Χορεύουν: Jessica Onyinyechi Anosike και Κορίνα Κόκκαλη

* Η Μαριλένα Σιταροπούλου είναι περφόρμερ, χορογράφος, κινησιολόγος και δημιουργός θεατρικών περφόρμανς. Κατέχει μεταπτυχιακό MFA σε Προηγμένη Πρακτική Θεάτρου από το Royal Central School of Speech and Drama (Λονδίνο), με σπουδές στις Θεατρικές Τέχνες στο American College of Greece.