Η Βιβλιοθήκη Octave Merlier
«Οι Εκδόσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών» (1945-1990), μια μοναδική εκδοτική περιπέτεια
Για πάνω από σαράντα χρόνια, από το 1945 έως το 1990, το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών ανέπτυξε μια αξιοσημείωτη εκδοτική δραστηριότητα, σε συνεργασία πρώτα με τις εκδόσεις Ίκαρο και μετά κάτω από την ευθύνη του διευθυντή του, τον Octave Merlier, εκδίδοντας στα ελληνικά Γάλλους συγγραφείς ή αντίστροφα, μεταφράζοντας σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς και ποιητές.
Αυτή η ιστορική συλλογή περιλαμβάνει επίσης βιβλία ποικίλων θεματικών, σχετικών με την ελληνική γλώσσα και τις θρησκευτικές παραδόσεις της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας, ενδιαφέρεται για τη μουσική και τις τέχνες και χαρίζει, με τη συλλογή « Πόλεις και τοπία της Ελλάδας», πολύτιμους οδηγούς στους επισκέπτες και ερασιτέχνες αρχαιολόγους.
Ο κατάλογος, που απαριθμεί 150 τίτλους περίπου, εξαιρετικά ενδιαφέροντες για το κοινό και τους ερευνητές, αποτελεί κομμάτι της Ιστορίας, όχι μόνο του Γαλλικού Ινστιτούτου αλλά και της Ελλάδας. Οι εκδοτικές επιλογές είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικές της θέσης που κατείχε το Ινστιτούτο εκείνη την περίοδο στη ζωή της χώρας και ειδικότερα στις ελληνογαλλικές ανταλλαγές.
Σήμερα ένα μεγάλο μέρος αυτών των βιβλίων ψηφιοποιήθηκε και είναι για πρώτη φορά διαθέσιμο στο κοινό για ανάγνωση, στην ψηφιακή πλατφόρμα Culturethèque.
Ανακαλύψτε τις «Μεγάλες Φωνές του Γαλλικού Ινστιτούτου», μια καταπληκτική συλλογή του γαλλικού και γαλλόφωνου πολιτιστικού χώρου των τριάντα τελευταίων ετών, διαθέσιμη σε όλους δωρεάν.
Τα ψηφιακά αυτά αρχεία χωρίζονται σε θεματικές που περιλαμβάνουν τουλάχιστον τέσσερις ομιλητές η κάθε μία, μεταξύ των οποίων οι Κώστας Αξελός, Pierre Bourdieu, Κάρολος Κουν, Jacqueline de Romilly, Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Η ψηφιοποίηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εορτασμού των 111 χρόνων από την ίδρυση (1917) του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Με το βλέμμα στην ιστορία του, όπως οι λίθοι που τοποθετούνται στο οικοδόμημα της μνήμης, το IFG ψηφιοποίησε ένα μεγάλο μέρος των ηχητικών αρχείων διαλέξεων και συναντήσεων που δόθηκαν στο Ινστιτούτο, πολλές από τις οποίες είχαν εγγραφεί σε κασέτες μαγνητοφώνου.
Οι διαλέξεις ακούγονται στη γλώσσα που μίλησε ο κάθε ομιλητής (ελληνικά ή γαλλικά) χωρίς ταυτόχρονη μετάφραση.