Το IFG στηρίζει: «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ, στο Θέατρο Τέχνης

«Αν πρέπει να ξέρετε, υπήρξε στην πραγματικότητα μια μικρή παρεξήγηση. Τίποτα το ασυνήθιστο. Είναι κάτι που συμβαίνει».
– Μάρθα, “Η Παρεξήγηση”

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με ένα έργο-μελέτη πάνω στη σύγκρουση του ανθρώπου με το μοιραίο και τις τραγικές συνέπειες ενός αθώου λάθους στην επικοινωνία: την εμβληματική «Παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ, που ελάχιστα έχουμε δει στην ελληνική σκηνή.

Το μοτίβα που αναδεικνύει το κείμενο του κορυφαίου Γάλλου νομπελίστα συγγραφέα και φιλοσόφου Αλμπέρ Καμύ είναι τόσο επίκαιρα σήμερα, όσο και το 1943 που ολοκληρώθηκε η πρώτη έκδοση του έργου, ενώ η Γαλλία ήταν υπό την Γερμανική Κατοχή: τα συναισθήματα του εγκλωβισμού και της επανάληψης, η επιθυμία για μια ζωή που βρίσκεται κάπου αλλού, η αποξένωση, το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, και στο επίκεντρο, η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας, όπως ανακοινώνεται και στον ίδιο τον τίτλο.

Η αδιαφάνεια και η σύγχυση που προκαλούν τα ανθρώπινα επικοινωνιακά “παιχνίδια” φτάνουν εδώ να έχουν την απόλυτα τραγική συνέπεια του θανάτου, δοσμένα όμως με μια ιδιοφυή γλώσσα και ένα υποδόριο, μαύρο χιούμορ. Ένα πανέξυπνο, ειρωνικό “μάθημα” από τον Καμύ.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Θάνατος. Λέξη με έναν τρόπο απαγορευμένη, σίγουρα ξορκισμένη. Μπρρρ… κρύο, μαυρίλα, τρόμος, ζόφος. Ο Καμύ τον αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο. Τον καθίζει στο τραπέζι της ανατομίας, τον γυμνώνει, τον ανοίγει, τον εξετάζει από όλες τις γωνίες. Εξοικειώνεται μαζί του, τον οικειοποιείται. Μας κλείνει το μάτι. Κάντε το κι εσείς, λέει. Αφού είναι η κοινή μας μοίρα. Έτσι κι αλλιώς θα έρθει, τι έχουμε να χάσουμε;

Κι εμείς, παίρνουμε στο χέρι μας το νυστέρι. Το χώνουμε βαθιά: ντύνουμε τον Θάνατο με πολύχρωμο, στραφταλιζέ κοστούμι, τοποθετούμε στο χέρι του μια ηλεκτρική κιθάρα, τον βάζουμε να τραγουδήσει με την βραχνή, κυματιστή φωνή του, να χορέψει χτυπώντας ρυθμικά στο πάτωμα τα γυαλιστερά λουστρίνια του. Ύστερα τραγουδάμε και χορεύουμε όλοι μαζί, πίνοντας από το μπουκάλι που απέξω γράφει Ηλύσια Πεδία.

Ποιος είπε ότι ο Θάνατος δεν μπορεί να είναι διασκεδαστικός; Κάποια παρεξήγηση θα υπάρχει»

– Γιάννης Χουβαρδάς

Συντελεστές

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Blaine L. Reininger
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Οργάνωση Παραγωγής: Ηρώ Λέφα
Βοηθοί σκηνοθέτη: Χαρίκλεια Πετράκη, Νεφέλη Βλαχοπαναγιώτη
Βοηθός Σκηνογράφου: ‘Αννα Μπίζα
Φωτογραφίες: Ελευθερία Νικολαΐδου

Μια συμπαραγωγή της Μalentendu productions, του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και της Panik Theater Productions.